Wielu wiernych Kościoła Katolickiego zwraca się z modlitwą do św. Charbela Makhloufa, maronickiego kapłana, mnicha i pustelnika, znanego z czynienia cudów zarówno za życia, jak i po śmierci.
Przy okazji beatyfikacji w 1965 roku, ów niezwykły pustelnik został opisany przez papieża Pawła VI jako „nowy, wybitny przedstawiciel świętości monastycznej”, który „poprzez swój przykład i swoje wstawiennictwo ubogaca cały lud chrześcijański”.
W Polsce naprzemiennie wierni zwracają się z modlitwą do św. Charbela lub do św. Szarbela – można zauważyć różnice w wymowie imienia świętego w zależności od parafii.
Życie św. Charbela
Urodzony w skromnych okolicznościach w Libanie w 1828 roku, Yussef Antoun Makhlouf był najmłodszym z pięciorga dzieci Antouna Zaarour Makhlouf i Brigitty Elias al-Shediyaq. Antoun, który został zabrany z rodziny i zmuszony do ciężkiej pracy, zmarł, gdy jego najmłodszy syn miał zaledwie trzy lata.
Yussef uczył się w szkole parafialnej i doglądał rodzinnej krowy. Od najmłodszych lat angażował się w modlitwę i samotność, spędzając wiele czasu na polach i pastwiskach w pobliżu swojej wioski, kontemplując Boga wśród inspirujących widoków libańskich dolin i gór.
Jego wujek i opiekun Tanious chciał, aby chłopiec nadal z nim pracował, podczas gdy jego matka chciała, aby poślubił młodą kobietę. Yussef miał jednak inne plany i opuścił dom w 1851 roku, nie informując o tym nikogo.
Yussef stał się „bratem Charbelem”, po odbyciu pieszej pielgrzymki do swojego nowego domu zakonnego. W ten sposób poszedł za przykładem swoich matczynych wujów, którzy żyli już jako samotni mnisi w Pustelni Świętego Pawła w dolinie Qadisha.
Charbel złożył śluby zakonne w listopadzie 1853 roku, podczas uroczystej ceremonii, która była zamknięta dla publiczności i niedostępna nawet dla jego rodziny. Następnie odbył studia kapłańskie i przyjął święcenia, po czym powrócił do klasztoru. Kapłan-mnich żył i służył w klasztorze przez 19 lat, okazując wielkie oddanie życiu modlitwy, pracy fizycznej i kontemplacyjnemu milczeniu.
Przełożeni Charbela zauważyli „nadprzyrodzoną moc” Boga w jego życiu, a on sam stał się znany jako cudotwórca nawet wśród niektórych muzułmanów. W 1875 roku otrzymał pozwolenie na życie jako samotny mnich w pobliskiej pustelni poświęconej świętym Piotrowi i Pawłowi.
Rygorystyczna asceza i głębokie zjednoczenie z Bogiem charakteryzowały życie mnicha przez następne 23 lata. Głęboko oddany eucharystycznej obecności Boga, doznał udaru mózgu podczas odprawiania Boskiej Liturgii Kościoła Maronickiego 16 grudnia 1898 roku. Zmarł w Wigilię tego samego roku.
Grób św. Charbela od czasu jego śmierci jest miejscem pielgrzymek. Uważa się, że za jego wstawiennictwem u Boga dokonały się setki cudów, zarówno w Libanie, jak i na całym świecie.
Został on kanonizowany w 1977 r. przez papieża Pawła VI, który wcześniej okrzyknął libańskiego świętego maronickiego „godnym podziwu kwiatem świętości, kwitnącym na łodydze starożytnych tradycji monastycznych Wschodu”.
Modlitwa do św. Charbela – dwie najbardziej popularna wersje
Najpopularniejsza modlitwa do św. Charbela wymieniana na portalach katolickich ma następujący tekst:
Święty Ojcze Charbelu, który wyrzekłeś się przyjemności światowych i żyłeś w pokorze i ukryciu w samotności eremu a teraz przebywasz w chwale Nieba, wstawiaj się za nami. Rozjaśnij nasze umysły i serca, utwierdź wiarę i wzmocnij wolę. Rozpal w nas miłość Boga i bliźniego. Pomagaj w wyborze dobra i unikania zła. Broń nas przed wrogami widzialnymi i niewidzialnymi i wspomagaj w naszej codzienności.
Za Twoim wstawiennictwem wielu ludzi otrzymało od Boga dar uzdrowienia duszy i ciała, rozwiązania problemów w sytuacjach po ludzku beznadziejnych. Wejrzyj na nas z miłością, a jeżeli będzie to zgodne z wolą Bożą, uproś nam u Boga łaskę, o którą pokornie prosimy, a przede wszystkim pomagaj nam iść codziennie drogą świętości do życia wiecznego.
Amen.
Druga modlitwa do św. Charbela zyskująca stale na popularności ma następujące brzmienie:
O Panie, nieskończenie święty i potężny, Ty natchnąłeś świętego mnicha i pustelnika Szarbela, aby żył i umarł na sposób Jezusa Chrystusa i dałeś mu siłę do oderwania się od świata, aby w jego pustelni zatriumfowały cnoty monastyczne.
Błagam Cię, abyś obdarzył mnie łaską kochania Cię i służenia Ci za jego przykładem.
Boże Wszechmogący, który objawiłeś moc wstawiennictwa świętego Charbela przez liczne cuda i łaski, udziel mi za jego wstawiennictwem tej łaski [tu podaj swoją intencję modlitewną].
Amen.
